Kako je izgledao Kur'an kada je Muhamed a.s. prenosio objavu?

Allah Uzvišeni nije odjednom objavio Kur'an svome Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, nego je taj period objavljivanja trajao 23 godine.

U toku tog perioda, Poslanik je pamtio ono što mu je dolazilo i to je pred Džibrilom svakog ramazana obnavljao.

U posljednoj godini svoga života Kur'an je obnovio dva puta pred Džibrilom.

Također, ono što je objavljivano, pamtili su i ashabi.

Neki od onih koji su zapamtili cijeli Kur'an bili su: Ebu Bekr, Omer, Osman, Alija, Ibn Mes'ud, Ebu Hurejre, Ibn Omer, Ibn Abbas, Aiša, Ubejj b. Ka'b i neki drugi ashabi.

Također, u tom periodu objave, Kur'an je zapisivan, a Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, imao je pisare Objave, među kojima su bili: četverica halifa, Zejd b. Sabit, Muavija, Jezid b. Ebi Sufjan, Amr b. El-As, i još neki ashabi.

Prenosi se od Osmana da je rekao: „Kada bi neki ajeti bili objavljeni, Poslanik bi pozvao nekog od pisara i rekao da se to zapiše.“

Naravno, sredstva za pisanje bilo je teško pronaći, pa su ajete zapisivali na palminu koru, kamene ploče, komade kože i sl.

Sve ono što bi zapisali, pisari bi ostavljali u kući Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, a i sebi bi ostavili isto tako.

Ono što treba znati jeste da je Kur'an za vrijeme Poslanika, bio čitav zapisan, ali nije bio skupljen i zapisan u jednu zbirku.

Dakle, bio je čitav zapisan na raznim mjestima, ali to nije bilo skupljeno u jednu zbirku (mushaf).

Postoji nekoliko razloga zbog čega Kur'an nije bio skupljen u jednu zbirku, iako je bio cjelokupan zapisan.

1. Poslanik je bio prisutan, on je to pamtio, i bio je sačuvan od zaborava, tako da nije bilo potrebe da se zapiše u jednu zbirku. Nakon Poslanika, ostali su ashabi i više niko nije imao garanciju da neće zaboraviti nešto od Kur'ana, te su ashabi odmah nakon preseljenje Poslanika na onaj svijet, požurili da ga zapišu na jedno mjesto.

2. Nije zapisan na jedno mjesto, jer se tokom objave dešavala derogacija određenih ajeta i propisa, pa bi zapisivanje u tom periodu uticalo na to da se s vremena na vrijeme mijenja ono što je zapisano, tako što bi se izbacivalo ono što je dokinuto, pa bi to možda dovelo do zabune šta je ustvari dokinuto, a šta nije

3. Redoslijed ajeta i sura kako se nalazi danas u mushafu nije kao redoslijed objave, pa bi zapisivanje u jednu zbirku otežalo taj proces, jer bi se svaki put moralo nešto mijenjati i pomjerati.

Nakon što je Poslanik, sallallahu alejhi ve selleme, preselio, neka od arapskih plemena su napustila islam.

Kada se to desilo Ebu Bekr, Allah sa njim bio zadovoljan, je poslao vojsku koja se sukobila sa tim otpadnicima, a među tom vojskom je bio i veliki broj hafiza koji su u toj borbi ubijeni, pa su se ashabi pobojali da se ne zagubi nešto od Kur'ana.

Spomenuti događaj bilježi imam Buhari od Zejda b. Sabita u kojem se između ostalog spominje da je Omer došao Ebu Bekru i predložio mu da sakupi Kur'an.

Nakon što se Ebu Bekr nekoliko puta dvoumio da li da uradi taj posao, na kraju je i pristao, pa je Kur'an sakupljen u jednu zbirku koja je tada nazvana mushaf.

Dakle, ne možemo reći kako je izgledao Kur'an u vrijeme Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, jer on nije bio zapisan u jednu zbirku (mushaf).
Jesu zapisani svi ajeti ali na raznim mjestima i kod raznih ashaba, pa bi kod jednog ashaba bilo zapisano ono što nije zapisano kod drugog.

Tek u vrijeme Ebu Bekra sve se to skuplja na jedno mjesto i zapisuje se u jedan mushaf.