Klanjanje u stanju džunubluka

Alejkumusselam.

Klanjati namaz u stanju džunubluka iz neznanja može biti u dva slučaja. Prvi – da je znao kada se odžunupio a poslije zaboravio, abdestio i klanjao. A drugi – da je ustao iz sna abdestio i klanjao i tek nakon namaza ustanovio da ima tragove na sebi od noćne polucije na osnovu čega je saznao da se odžunupio u snu.

U oba slučaja onaj kome se to desi nije griješan kod Allaha. Dokaz da nema grijeha je hadis od Abdullaha ibn Abbasa, radijallahu anhuma, i Ebu Zera, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Zaista je Allah oprostio mom Ummetu ono što urade greškom, iz zaborava i u prisili”. Hadis bilježe Darekutni, Hakim i Bejheki od Abdullaha ibn Abbasa, radijallahu anhuma, a Ibn Madže od Ebu Zera, radijallahu anhu. Iako u oba hadisa ima slabosti mnogi učenajci su ga ocijenili vjerodostojnim i prihvatljivim zbog mnoštva rivajeta, vjerodostojnim ga ocjenjuju Hakim, Ibn Hibban, Ibn Hazm, Nevevi i Albani.

Takođe, u oba slučaja obavezan je onaj kome se to desi da ponovi namaz jer namaz koji se klanja u stanju džunubluka je neispravan zbog neispunjavanja šarta čistoće. A nema razilaženja među učenjacima da je taharet, odnosno uzimanje gusula od strane džunuba ili tejemuma za onoga ko ne nađe vode, šart ispravnosti namaza. Ve billahi tevfik.

Odgovorio na pitanje: dr.Zijad Ljakić
Preuzeto sa stranice: http://www.n-um.com