Klistriranje, da li kvari post?

U medicinsko-znanstvenom smislu ova materija se definira kao hidrokolon terapija:

Zbog sedentarnog načina života i ishrane koja oskudijeva u vlaknima, digestivno-intestinalni traktovi postaju smoreni i počinju polako da odustaju, a po zidovima kolona (debelog crijeva), akumuliraju se slojevi i slojevi mandže, parazita, sluzi. Postoje istraživanja koja ukazuju da se po kolonima, vuče naokolo 2-3 kg. skorjelog fecesa, parazita i sluzi. Taj skorjeli feces, paraziti i sluz intoksikuju psihofizički plezir. Stručnjaci su smislili hidrokolon terapiju da bi se ljudsko tijelo toga riješilo. U suštini, to je jedan bezbolan tretman, gdje dok je rektum pod lokalnom anestezijom, kroz anus se umetne slamčica i dobro ispere iznutra sa 40 l mlake vode u pažljivo odmjerenim mlazovima. Nakon nekoliko ovakvih tretmana pacijent se osjeća preporođen i lak kao perce. Mnoga akutna patološka stanja iščeznu, misaoni spektar razbistri, postaje se tolerantniji, manje aneksiozan, razboritiji.

Klistir: Klistiranje je postupak kojim se ne dopire toliko duboko kao putem hidrokolon terapije, nego se uz pomoć cjevčica i tečnosti ispira uska oblast u krugu od 30 cm oko rektuma. U prethodnim vjekovima klistir je bio redovna, svakodnevna higijenska praksa, kao pranje zuba. Još drevni Egipćani su znali njegove blagodati, a Francuzi su ga uzimali nakon svakog obroka. Ipak, iz nekog razloga, taj zdravstveno koristan običaj se izgubio sa pojavom modernog načina života, pa danas malo ko počasti svoju rektalnu regiju jednim dobrim ispiranjem.

Ulema je govorila o klistiranju, tako da:

Sva četiri priznata mezheba smatraju kako klistiranje kvari post zbog dostizanja tečnosti u spomenutu ,,unutrašnjost”,
Zahirije ili bukvalisti, a što je i izbor Ibn Tejmijje, smatraju pak, da klistiranje ne kvari post iz razloga što ni na koji način ne hrani nego prazni tijelo, a također ova tečnost ne stiže do želuca.
Što se tiče savremenih učenjaka oni svoje sporenje temelje na istim osnovama kao i stara ulema, pitajući se da li je anus povezan sa želucem?

Savremena znanost kaže sljedeće:

Debelo crijevo (intestinum colon), ponekad se naziva kolon, dio je debelog crijeva (lat. intestinum crassum) koji se nastavlja na slijepo crijevo (lat. intestinum cecum), a prelazi u ravno crijevo (lat. intestinum rectum, koristi se i naziv zadnje crijevo).

Debelo crijevo ili kolon se može podijeliti na:

uzlazno debelo crijevo, ulazni kolon ili uzlazno obodno crijevo – lat. colon ascendens,
poprečno debelo crijevo, poprečni kolon ili poprečno obodno crijevo – lat. colon transversum,
silazno debelo crijevo, silazni kolon ili silazno obodno crijevo – lat. colon descendens,
zavijeno (sigmoidno) debelo crijevo, sigmoidni kolon ili zavojito crijevo – lat. colon sigmoideum,
ravno/zadnje crijevo – nije dio kolona, ali je dio debelog crijeva (lat. intestinum crassum).
Oni koji kažu da klistiranje kvari post smatraju da postoji veza anusa sa želucem i da crijeva upijaju tečnost i uzimaju hranu u vidu soli ili šećera. Kada bi se radilo samo o upijanju čistog lijeka koji nije hranljiva materija onda se ne bi kvario post. Ovo pojašnjenje je najbliže ispravnom mišljenju.

Prof. dr. Muharem Štulanović,

Odgoj, obrazovanje i islamska pravna misao

http://www.islambosna.ba/kvarenje-posta-i-njegov-prekid-upotrebom-savremenih-medicinskih-sredstava-lijecenja/