Ženama je dozvoljeno da klanjaju dženaza-namaz. Aiša, radijallahu anha, klanjala je dženazu Sa'du b. Mu'azu, radijallahu anhu.739 Ovakvo mišljenje zastupali su veliki učenjaci.

Pokuđeno je da žene prate dženazu, zbog riječi Ummu Atije, radijallahu anha: “Zabranjeno nam je da slijedimo dženaze, ali ne tako strogo. “749 Prenosi se da je ženama dozvoljeno pratiti dženazu ukoliko pri tome ne dolazi do prijestupa (miješanja), jer se prenosi da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao Omeru, radijallahu anhu, nakon što je ukorio ženu za slijeđenje dženaze: “Pusti je, Omere! Uistinu, oko je plačno, duša pogođena, a rastanak blizak!”

Međutim, bolje je pridržavati se prvog mišljenja.

739 Sahih: Muslim (973)

749 Sahih: Buharija (1278), Muslim (938), Ahmed (26758), Ebu Davud (3167).
———–
Iz knjige “RAZUMIJEVANJE FIKHSKIH DOKAZA”
Autor: dr. ‘Aid el-Karni

Zabranjeno je podizati glas prilikom nošenja dženaze, jer je to novina u vjeri pa makar se radilo i o dovi. Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao je: “Ko učini neko djelo koje naša vjera ne dozvoljava, ono mu se odbija. “745

Bilježi se od ashaba i tabiina da su zabranjivali podizanje glasa prilikom nošenja dženaze, a svako dobro je u njihovom slijeđenju.

745 Sahih: Muslim (1718), Ahmed (24604, 24944, 25659).
———–
Iz knjige “RAZUMIJEVANJE FIKHSKIH DOKAZA”
Autor: dr. ‘Aid el-Karni

Klanjanje dženaza-namaza u odsustvu. Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, i njegovi ashabi klanjali su dženazu Nedžašiju kada je umro u Habeši. Neki učenjaci smatraju da se dženaza u odsustvu klanja samo u slučaju ako dotičnoj osobi niko nije klanjao dženazu u određenoj zemlji, ili u slučaju da je dotična osoba dala veliki doprinos u islamu, a svoje mišljenje potkrepljuju činjenicom da ne postoji predaja koja ukazuje na to da se svakoj umrloj osobi klanjala dženaza u odsustvu.

———–
Iz knjige “RAZUMIJEVANJE FIKHSKIH DOKAZA”
Autor: dr. ‘Aid el-Karni

Osobu nad kojom se izvrši šerijatska kazna treba ogasuliti i klanjati joj dženazu, jer je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, klanjao dženazu zbog zinaluka kamenovanoj osobi i naredio je da se dženaza klanja Gamidiji, a prenosi se da je dženazu klanjao i Maizu.

Klanjanje dženaza-namaza grješnicima. Dženaza se klanja svakome ko umre kao musliman, čak i ako je bio veliki grješnik, jer je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao za čovjeka koji je ukrao od ratnog plijena: “Klanjajte svome drugu!”734 Samo ponekad islamski vladar neće klanjati dženaza-namaz grješniku, čime će osuditi djela koja je grješnik počinio.

734 Daif: Ahmed (16583, 21267), Ebu Davud (2710), Nesai (1959) i drugi. Pogledati Miškat (4011).
———–
Iz knjige “RAZUMIJEVANJE FIKHSKIH DOKAZA”
Autor: dr. ‘Aid el-Karni

Umrlom muslimanu klanja se dženaza-namaz, zbog prakse Allahova Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, i ustrajavanja muslimana u klanjanju dženaza-namaza.

Vrijednost dženaze. Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao je: “Ko bude ispratio i klanjao dženazu umrlom, ima jedan kirat (nagradu), a ko ostane do kraja, dok se svi ne raziđu, ima dva kirata. Svaki kirat je veličine brda Uhud. “726

Dženaza-namaz klanja se stojeći, zbog Poslanikove, sallallahu alejhi ve sellem, stalne prakse u tome.

Donose se četiri tekbira, zato što je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, klanjao dženazu Nedžašiju i donio tekbir četiri puta.

Prilikom donošenja tekbira dižu se ruke. Poslije prvog tekbira sunnet je podići ruke, a propis dizanja ruku kod sljedećih tekbira pridodaje se ovom kod prvog tekbira. Nije mi poznat poseban dokaz koji ukazuje na to, medutim zabilježeno je da su selefi prakticirali donositi tekbire na ovaj način, a takoder se prenosi se da su tako postupali i ashabi.

Fatiha se uči u sebi, zato što je Ibn Abbas, radijallahu an huma, učio Fatihu i rekao: “Ona je od sunneta.”

Poslije drugog tekbira donosi se salavat na Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem. Ovakav postupak zabilježen je u sunnetu, a takoder je zabilježeno da su to prakticirali i neki ashabi. Najbolji salavat je onaj koji se uči na zadnjem sjedenju u namazu.

Poslije trećeg tekbira uči se dova za mejjita. Dokaz za to su riječi Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem: “Kada klanjate dženazu mejjitu, iskreno učite za njega dovu. “727

Jedan od Poslanikovih, sallallahu alejhi ve sellem, dova za mejjita jeste i sljedeća:

“Allahumma-gfir lehu ve-rhamhu ve'afihi va'fu'anhu ve ekrim nuzulehu ve vessi'a mudhalehu vagsilhu bil-mai ve-s-seldži vel-berdi ve nekkihi minel-hataja kema nekkajtes-sevbel-ebjeda mine-d-denesi ve ebdilhu daren hajren min darihi ve ehlen hajren min ehlihi ve zevdžen hajren min zevdžihi ve edhilhul-džennete ve e'izhu min ‘azabil-kabri (ve azabi-n-nari)!

Prijevod dove:

Allahu moj, oprosti mu i smiluj mu se, grijehe mu pobriši i sačuvaj ga, nagradi ga počasnim mjestom i učini širokim njegov kabur, očisti ga vodom, snij'egom i gradom, očisti ga od grijeha kao što bijelu odjeću čistiš od prljavštine. Zamijeni mu dunjalučku kuću boljom kućom, porodicu boljom porodicom, i bračnog druga boljim bračnim drugom. U Džennet ga uvedi i zaštiti ga od kaburskog azaba i od džehennemske vatre. “728

Zatim se donese i četvrti tekbir. A ako bi se i poslije ovog tekbira uputila kraća dova, nema smetnje, jer se prenosi od Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, da je ponekad dovio i poslije četvrtog tekbira. 

Zatim se predaje selam samo na desnu stranu; zbog toga što je to bila praksa Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, kada je u pitanju dženaza-namaz.

726 Sahih: Buharija (47, 1425), Muslim (945), Ahmed (8955, 9266) i drugi.

727 Sahih: Ebu Davud (3199), Ibn Madže (1497). Pogledati: Miškat (1674)

728 Sahih: Muslim (963), Ahmed (23455), Nesai (1983, 1984).

———–
Iz knjige “RAZUMIJEVANJE FIKHSKIH DOKAZA”
Autor: dr. ‘Aid el-Karni