Šerijatom zabranjeno mito jeste ono kojim se osvaruje ona korist koju čovjek uopće ne zaslužuje, odnosno korist na koju drugi ljudi podjednako imaju pravo. Ako musliman ne može ostvariti ono što mu s pravom pripada osim davanjem mita, tada mu je dopušteno pribjeći mitu. U ovom slučaju grijeh snosi onaj ko uvjetuje mito, a ne onaj ko ga daje, a Allah najbolje zna.

Odgovorio: Dr. Safet Kuduzović

Mahremi su ljudi s kojima muslimanka nikada na može stupiti u bračnu vezu, oni su joj trajno zabranjeni, iz jednog od tri razloga: prvo, zbog krvnog srodstva; drugo, zbog srodstva po mlijeku; i, treće, zbog tazbinstva.
U prvu kategoriju spadaju: otac i sva uzlazna loza (djedovi), sinovi i sva silazna loza (unučad), braća, bratići, sestrići, amidže i daidže i sva uzlazna loza (amidže ili daidže djedova ili nena).
U drugu kategoriju spadaju svi koji su zabranjeni po krvi, na osnovu hadisa koji je zabilježio imam Muslim: “Zabranjeno je po mlijeku sve što je zabranjeno po krvi.”
U treću kategoriju spadaju: svekar i sva uzlazna loza (muževi djedovi), muževi sinovi (pastorci) i sva silazna loza (sin pastorka, sin njegovog sina itd.), zet ili muž unuke ili unukine unuke itd., i očuh koji je imao odnos sa majkom od pastorke i sva silazna loza pastorkinih potomaka (njene kćerke i kćerkine kćerke itd.)
Dakle, ovi su muškaraci stalni mahremi. Muslimanki je dopušteno da sa njima putuje, da se osami, da se rukuje, da pred njima otkrije dijelove tijela koji se peru i potiru pri abdestu, ili malo više od toga. A kada je riječ o djeverima, zetovima (muževi sestara), amidžića, daidžića, tečića (s očeve i majčine strane) itd., ne smatraju se mahremima, već strancima, po konsenzusu islamskih učenjaka. Ono što je ustaljeno u mnogim podnebljima da su i oni mahremi – pogrešno je. Takvo (ne)shvatanje vjerskih propisa dovodi do brojnih prijestupa i grijeha, a Allah zna najbolje.
Odgovorio: Dr. Safet Kuduzović

Ispravno je mišljenje da je ono što čovjek klanja sa imamom početak namaza, a ono što naklanjava je zadnji dio – ono što preostane, zbog riječi Allahovog Poslanika: ”Kada bude proučen ikamet za namaz, nemojte žurno dolaziti u džamiju, već idite smireno i lagano. Ono što stignete klanjajte, a ono što ste propustili, upotpunite.” U drugom rivajetu ”završite”, koji je sa istim značenjem, upotpunite. U ovom slučaju riječ ”završite” koristi se za značenje upotpunite, spajajući između ovih predaja. Kao što je spomenuto u riječima Uzvišenog: ”A kada molitvu završite, Allaha spominjite” (Žene, 103.), i riječi Uzvišenog: ”A kad završite obrede vaše, opet spominjite Allaha.”(Krava, 200.) U ova dva ajeta, riječ ”završite” koristi se u značenju ”upotpunite”.

Ako bi se desilo da klanjač klanja sa imamom dva rekata jacije ili jedan rekat akšam-namaza, ostatak namaza će naklanjati shodno situaciji. Akšam će naklanjati dva rekata, na drugom će učiti naglas, a na trećem u sebi, a treći i četvrti rekat jacije će naklanjati učeći u sebi, zadovoljavajući se samo sa učenjem Fatihe na oba rekata, jer su to dva zadnja rekata u namazu.

(Fetve Bin Baza 11. tom, str. 118)