Izgovaranje nijjeta za abdest i namaz naglas ili donošenjem nijjeta srcem ?

Priredio: Amir Smajić

Zahvala pripada Allahu, dželle šanuhu, Jednom i Jedinom. Neka je salavat i selam na Allahovog Poslanika, njegovu časnu porodicu i sve ashabe. Od Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, nije preneseno da je prilikom uzimanja abdesta ili klanjanja namaza nijjet izgovarao riječima. Također, to se ne prenosi ni od njegovih ashaba, radijallahu anhum, niti od drugih ispravnih generacija ovoga ummeta, tako da u Allahovoj, dželle šanuhu, čistoj vjeri nije propisano izgovaranje nijjeta. Jer, mjesto nijjeta je u srcu. Imam Nevevi, rahimehullah, rekao je: “Arapski lingvisti smatrali su da je nijjet namjera i odluka u srcu.” (Pogledati: “El-Medžmu”, 1/309)

Također, je rekao, rahimehullah: “Nijjet koji je obavezan pri abdestu je nijjet u srcu i nije ga obaveza izgovarati i jezikom.”

(Pogledati: “El-Medžmu”, 1/316)

Šejhul-islam Ibn Tejmijje, rahimehullah, rekao je: “Mjesto nijjeta je u srcu, a ne na jeziku, po slaganju svih islamskih učenjaka, u svim ibadetima: namazu, čišćenju (abdest, gusul i tejjemum), zekatu, hadždžu, postu, oslobađanju robova, džihadu, i drugome. Kada bi jezikom izgovorio suprotno onome što je odlučio u srcu, u obzir bi se uzelo ono što je odlučio u srcu, a ne ono što je izgovorio. Kada bi izgovorio nijjet bez odluke u srcu, ne bi bio ispravan, po slaganju svih islamskih učenjaka.”

“Izgovaranje nijjeta naglas nije obaveza, niti je pohvalno, po slaganju svih muslimana, nego je onaj koji nijjet izgovara naglas novotar i onaj koji se suprotstavlja šerijatu. Ako to čini iz ubjeđenja da je od šerijatskih propisa, onda je neznalica, koji je u dalaletu – zabludi, i zaslužuje kaznenu mjeru od strane kadije.”

“Nije obaveza na klanjaču da izgovori: ‘klanjam sabah’, niti ‘klanjam podne’, niti ‘klanjam ikindiju’, ni imamu niti onome koji klanja za njim. Neće izgovarati ‘klanjam farz ili nafilu’, niti šta drugo, nego je dovoljno da nijjet bude u srcu, a Allah dobro zna ono što je u srcima.”

(Pogledati: “Medžmu’ul-fetava”, 22/217-223)

Imam Ibnul-Kajjim, rahimehullah, rekao je: “I nije govorio, sallallahu alejhi ve sellem, na početku abdesta: ‘Odlučio sam uzeti abdest’ niti ‘dozvoliti sebi obavljanje namaza’ i sl. To nije govorio on niti iko od njegovih ashaba, niti je od njega prenesen ijedan harf o tome, vjerodostojnim ili slabim senedom.”

“Izgovaranje nijjeta je raširena novotarija koja nije prenesena ni od koga ikada sa vjerodostojnim lancem prenosilaca, niti sa slabim, niti spojenog ili prekinutog lanca, čak nijedna riječ od toga. Nije preneseno čak ni od jednog od njegovih ashaba, niti je to pohvalio iko od tabiina, niti od četiri imama.”

(Pogledati: “Zadul-me’ad”, 1/189, 194, i “Kitabus-sala”, str. 195)

Hafiz Ibn Redžeb, rahimehullah, rekao je: “Nijjet je namjera srca i nije obavezno izgovaranje onoga što je u srcu prilikom činjenja ibadeta. Neki od sljedbenika imama Eš-Šaf’ije pripisali su mu govor o uvjetovanju izgovora nijjeta riječima za namaz, ali su to negirali poznati valorizatori iz reda učenjaka šafijskog mezheba.”

(Pogledati: “Džami’ul-ulumi vel-hikem” str. 31)

Šejh Muhammed Nasiruddin el-Albani, rahimehullah, rekao je: “To je bidat – novotarija, bez razilaženja među učenjacima. Učenjaci su se razišli da li je dobra ili loša novotarija, ali mi kažemo da je svaka novotarija u ibadetima zabluda, radi riječi Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem: ‘Svaka novotarija je zabluda, a svaka zabluda je u Vatri’, koje su općenite.”

(Pogledati: “Sifetu salatin-Nebijj”, str. 75)

Kada je šejh Abdul-Aziz b. Baz, rahimehullah, upitan o propisu izgovaranja nijjeta za abdest i namaz, na to je odgovorio riječima: “Propis toga je da je to novotarija, zato što nam to nije preneseno od Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, niti od ashaba, pa je obaveza napustiti tu praksu. A nijjet, njegovo mjesto je u srcu, tako da nema nikakve potrebe za njegovim izgovaranjem, a Allah je najbolji zaštitnik i On upućuje na Pravi put.”

(Pogledati: “Fetava ulemai biladil-haram”, str. 131-132, i “Risaletu fi tathiri ves-salati”, str. 18)

Šejh Muhammed b. Salih el-Usejmin, rahimehullah, rekao je: “Ispravno je da se nijjet ne izgovara riječima i da je približavanje Allahu Uzvišenom njegovim izgovaranjem bidat – novotarija koja je zabranjena.”

(Pogledati: “Šerhul-mum’tia”, 1/195)

Šejh Salih el-Fevzan, hafizehullah, rekao je: “Allah, dželle šanuhu, dobro zna ono što nijjete i ciljaju srca, tako da nema potrebe da se to izgovara prilikom namaza, niti prilikom svih ostalih ibadeta.”

(Pogledati: “Mulehasul-fikhi”, 1/83-85)

Allah, dželle šanuhu, najbolje zna.

————-
Preuzeto sa stranice https://minber.ba/category/fikh/