Sedžda se čini nakon proučenog ajeta sedžde, i na kraju svakog tog ajeta postoji znak koji ukazuju na sedždu. Što se tiče linije koja se nalazi, onda je tu da učača podsjeti na sedždu koja dolazi, odnosno da ukaže razlog zbog kojeg se čini sedžda, i zato ćemo naći da ta linija uvijek stoji iznad riječi koja ukazuje na činjenje sedžde, poput:

Ve lehu jesdžudun-Njemu čine sedždu (El-E'araf, 206, ili:

Ve lillahi jesdždu-Allahu čini sedždu (Er-Ra'd, 15), ili:

Harru sudždžden-Padaju na sedždu (Merjem 58).

Dakle, uvijek je povučena iznad riječi koja ukazuje na sedždu.

To je djelo koje se na jedan način bavim tumačenjem Kur'ana, ali nije klasični tefsir, jer ga i sam autor nije tako nazvao. Djelo liči tzv. tematskim tefsirima, i radi se o promišljanima autora i njegovim vjersko-političkim idejama. Djelo je veoma dobro sa književne strane, ali kao što kaže dr. Usama El-Azhari, ono sadrži oko 4500 stranica, gdje je 4000 stranica poput bisera i dragulja, a ostalih 500 je čisti otrov. Mnoge ekstremne i tekfirske ideje nalaze se u tom djelu. “Običnim masama” ne preporučujem da čitaju, iz nekoliko razloga: Zbog toga što nisu stručni da razluče dragulje od otrova, a također i zbog toga što na bosanskom jeziku postoje tefsiri koji su preči da se čitaju, poput Skraćene verzije Ibn Kesira, tako da nema smisla čitati djela o 30 tomova, a ne savladati osnovne stvari tefsira.

Alejkumuselam.

U tom sluačaju možemo imati tri stanja:

Prvo: Da se ograniči samo na išaret (pokazivanje rukom), bez izgovora selama. To je zabranjeno.

Drugo: Da se ograniči samo na izgovorn selama, bez išareta. Takav postupak je dozvoljen i on je osnova.

Treće: Da uradi oboje, i nazove selam i pokaže rukom (išaretom). To je dozvoljeno kada ima razlog za takav postupak, kao npr. da je onaj kome nazivamo selam udaljen, ili ne čuje (gluhonijem).

Odgovor preveden sa linka, a odgovara šejh Usejmin.

https://www.youtube.com/watch?v=I2GJ9BevDVU

Pozdravljanje išaretom, bez izgovora, to se smatra zabranjenim oponašenje, kao što se spominje na islamskoj stranici

https://islamqa.info/ar/answers/6670/%D8%AD%D9%83%D9%85-%D8%A7%D9%84%D8%AA%D8%AD%D9%8A%D8%A9-%D8%A8%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%B4%D8%A7%D8%B1%D8%A9

Neki mufessiri spominju da je Šuajb poslan Medjenu i stanovnicima Ejke. Također spominju da je on bio iz Medjena, ali nije bio od stanovnika Ejke. Zbog toga, kada se govori o Medjenu, Allah Uzvišeni spominje to bratstvo: „I Medjenu smo poslali njihovog brata Šuajba“, kao što se spominje u surama E'araf, Hud i Ankebut.
Međutim, kada se govori o Ejki, koja se spominje u suri Šuara, nije spomenuo bratstvo, jer on nije pripadao njima, u smislu obožavanja Ejke, tj. drveta. Kaže Ibn Kesir: „Šuajb je bio od njih, ali nije rečeno „njihov brat“, jer su se oni pripisivali obožavanju Ejke, tj. drveta.“
Dakle, kada se govori o Medjenu, spominje se da je on njihov brat, jer je pripadao tom mjestu, ali kada se govori o Ejki, drvetu koje su obožavali, koje se spominje u suri Šuara, to bratstvo i veza nisu spomenuti, jer on im nije pripadao, s obzirom da nije obožavao ono što su obožavali, pa je Allah prekinuo tu vezu, bez spominjanja bratstva.